Устод Садриддин Айнӣ дар китоби “Таҳзиб-ус-сибён, ки ҳанўз дар оғози садаи 20-ум эҷод намуда буданд, навиштаанд: “Дар дунё бахтёр он касе аст, ки соҳиби илм ва дониш бошад”. Ҳаққо, ки рост аст! Касе барои анўхтани дониш аз сидқ талош мекунад, ба орзуҳояш мерасад ва зиндагӣ барояш ширину гуворо ва саховатманд …
Муфассал »САДУ ШАШ БАРГ
Рўз то рўз равобити сиёсию иқтисодии Тоҷикистон бо давлати овозадори Чин, ки аз шаш як ҳиссаи аҳолии кураи замин дар он маскун аст, густариш меёбад. Чин кишвари фарҳанги бузургест, ҳам аз дидгоҳи фарҳанги мардумсолорӣ, ҳам сиёсӣ ва ҳам бо намунаҳои беназири ҳунари синамо, адабиёт, опера, мусиқӣ, ки ҳар яке ганҷинаҳои …
Муфассал »ЧАШМАИ МУСАФФО
Имрўз хушбахтона ва бадбахтона китоб бешумор нашр мешавад. Бадбахтона барои он, ки бисёре аз ин китобҳо ба қавли Низом Қосим “селборони харобикореанд, ки дар роҳи худ на мазраъҳои ҳавасро барҷо мегузоранду на киштаҳои завқро”. Хушбахтона барои он, ки китобҳое ҳам ҳастанд, ки сабаби ташаккули завқу салиқа, тафаккуру парвози баланди хаёлоту …
Муфассал »Риштаи Нур
Парда Ҳабиб бо нахустмаҷмўаи ашъораш “Қаламчаи ток” (1990) ҳамчун шоири андешаманду борикбин ва ҷўянда арзи вуҷуд кард. Ин буд, ки тайи як муддати кўтоҳ мухлис ва ҳаводорони зиёде пайдо намуд. Вале чанд сол хомўшӣ ихтиёр кард. Дар ин бора шоир Низом Қосим менависад: “Баъдан ў хомўшӣ ихтиёр кард ва муддатҳо …
Муфассал »Нишонаи ифтихор
Ҳаёт ва адабиёт ду мафҳуми ба ҳам ҷонпайванд аст. Ва ҳаёт ҳамеша сарчашмаи инкишофи адабиёт мебошад. Аз ин рў адабиётро оинаи ҳаёт мегўянд. Дар ин оина ҳамаи рўйдодҳои зиндагӣ, бахусус воқиаҳои бузурги таърихӣ рухнамо мегардад. Дар асри бисту як аз ҷумлаи чунин воқиаҳои бузурги таърихӣ кушодашавии нақби Анзоб ба шумор …
Муфассал »НОМАИ МЕҲР
Китоби “Одам ба одам зиндааст” намунаҳо аз мақолот, тақризҳо, шеърҳо, номаҳои қаламкашон ва хонандагонро, ки солҳои гуногун таълиф ёфта ба ҳаёт ва эҷодиёти Шоири халқии Тоҷикистон Сайидалии Маъмур бахшида шудааст, дар бар мегирад. Нашри ин китоб аз нигоҳи адабӣ барои он қобили эътибору қайд аст, ки имрўз наметавонем аз қадрношиносии …
Муфассал »МЕҲРНОМАИ ШОИР
Мўҷиби ифтихор, таҳсин ва сипоси бекарон аст, ки миллати мо бо шарофати Президенти кишвар, Мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз вартаи нобудӣ раҳоӣ ёфт, соҳиби марзу бум гашт ва билохир ба истиқлолияти ҳақиқӣ расид. Ва имрўз дар ҷумҳурӣ ҳаёт бо ҷўшу хурўш пеш меравад. Кас аз пешрафт ва тарақиёти рўзафзуни ҷумҳурӣ басо …
Муфассал »ИШҚ ВА НАФРАТ
Имрўз кишвари мо дар як марҳилаи пурвоқиа ва ояндасозу некфарҷом қарор дорад. Ин айём тақозо мекунад, ки адибон дар сафи пеш бошанд. Ва бисёр хуб аст, ки адибон аз ин тақозои давр барканор набуда, розу ниёз ва орзуву ормонҳои халқро ба риштаи назму наср мекашанд. Зиёда аз ин боиси ифтихор …
Муфассал »ГУЛВОЖАҲОИ ЗИМИСТОНӢ
Китоби нависанда муҳаббати дил ва ганҷҳои қалби ўст. Беҳуда Фирдавсии бузург ба эътимод наовардааст: Сухан монад аз мо ҳама ёдгор, Ту бо ганҷ сухан баробар мадор. Китобро ба даст гирифта, нахуст фол мекушоям. Ва мехонам: “Худо нишон надиҳад, ки кас дар хонааш китоб надошта бошад”. Шукр мекунам, ки …
Муфассал »Барги саломи сабз
“Як каф рўшноӣ ба чашми ман рехт”. Ин суханон аз китоби инсони шарифу шинохтаву маҳбубест, ки дар ҳаққаш шоир чунин навишта: “Ҳар кӣ аз худ биравад, ҳайф шавад, Ҳар кӣ аз худ наравад, Сайф шавад”. Чунин суханонро дар бораи инсони шарифу шинохтаву маҳбуб метавонист танҳо инсони шарифу шинохтаву …
Муфассал »