Чамъият

Меърочиддини Камол менависад: Дархоби пурмасти сахар Марде бубинад гар писар. Истораи уммеди у Рузе бигардад чилвагар. Чун зан бубинад духтаре, Хуфта сахар дар бистаре, Манфиате таъбири он, Аз корхои заргари. Дар хоб хомила агар, Бинад ки у зода писар, Таъбири он бошад, бидон, Духтар бизояд бегумон.

Меърочиддини Камол менависад: Пирохан агар ба хоб бини, Андар тани ёри махчабине, Таъбир раёсату хуши буд, Хам бахра зи шухи махчабине.

Меърочиддини Камол менависад: Гар пир бааклу ботамиз аст, Андарзи хушаш ба мо азиз аст. Дар хоби хушат ту бини пире, Пешомади умри ту лазиз аст.

Меърочиддини Камол менависад: Ба хобат гар пари ояд. Чу ёри озари ояд, Нишонаш бахти тобон аст, Ки худ бо мехтари ояд.

Меърочиддини Камол менависад: Пистони занон ба хоб бини зебо. Ки кудаки ширхор бар он буд шайдо, Таъбир бувад рафику ёри дерин, Хам тифлаки дуструву бехад доно.

Меърочиддини Камол менависад: Пашмро дар хоб дидан, Ё аз он чанде харидан, Оварад бар сохиби хоб Олами фархундаву боб.

Меърочиддини Камол менависад: Дар хоб зан бинад палос. Аз дардхо гардад халос. Таъбири дигар инчунин: Бо мард мегардад шинос.

Меърочиддини Камол менависад: Дар хоби шабат, эй дуст, Гар бини ТУ чанде пуст. Оянда нишони он, Ояндаи ту некуст.

Максади асосии назорати дохили аз он иборат аст, ки хавфхои амалиётиро боздорад ва ба хадди акал расонад. Хавфи амалиётии карздихи, ба аз даст додани карз (хачми маблаги асоси ва фоизхо) бастаги дорад, ки дар натичаи кабул намудани карори ношаффоф, риоя накардани тартиботи дар Низомномаи мазкур дарч гардида, каллоби, суистифодабари ва …

Хар як корманди нави ба кор ба бахши бонкдории корпоративии вохиди амалиётии Ташкилот кабул шудааст (бо дарназардошти гузаронидани корманди бахши дигари Ташкилот, барои кори минбаъда ба бахши карзи), бояд аз омузиши назарияви – тачрибавии карздихи ба тичорати хурдтарин ва хурд гузарад, ки аз руи натичахои он, хуччати дахлдор барасмият дароварда …