Мардумозор

Мардумозореро хикоят кунанд, ки санге бар сари солехе зад. Дарвешро мачоли интиком набуд. Сангро нигох хаме дошт, то замоне, ки маликро бар он лашкари хашм омад ва дар чохаш кард. Дарвеш андар омад ва санг дар сараш куфт.
Гуфто:
– Ту кисти ва маро ин санг чаро зади?
Гуфт:
– Ман фалонам ва ин хам хамон санг аст, ки дар фалон таърих бар ман зади.
Гуфт:
– Чандин рузгор кучо буди?
Гуфт:
– Аз чохат меандешидам, акнун, ки дар чохат дидам фурсат ганимат донистам.
Носазоеро, ки бини бахтиёр,
Окилон таслим карданд ихтиёр.
Чун надори нохуни дарранда тез,
Бо бадон он бех, ки кам гири ситез,
Хар ки бо пулодбозу панча кард.
Соиди симини худро ранча кард.
Бош, то дасташ бубандад рузгор,
Пас ба коми дустон магзаш барор.