Хонандагони гироми! Мо ин китобро “Асосхои маърифати исломи” ном гузоштаем. Мазмуну мундарича ва мухтавои он аз даъват ба имон ва ибодати Парвардигор иборат аст. Дар хакикат беимони, чохили, гумрохи ва гунохкори чун торикии дашатангез ва беморие мебошанд, ки рахои ва табобати онхо дер даст дода, ба инсон дар дарк …

Ва гуфтаанд, ки фозилтарини хамдхо ин аст, ки: «Ал-хамду лиллохи хамдан ювофи ниъамихи ва юкофи мазида карамихи». Агар шахсе савганд хурда бошад, ки фозилтарини хамдхоро бигуяд, чун ин хамдро гуяд, савганди худро рост карда бошад.