Теги: Дуоҳо

Барои вусъати ризқ баъд аз ҳар намоз хондани ин дуо бисёр муфиду муассир аст. Дуои «Вусъати ризқ» Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ё май-ямлику ҳавоиҷа-с-соилина ва яъламу замира-с-сомитина ли кулли масъалати-м-минка самъун ҳозирув-ва ҷавобун атидув-ва ли кулли сомити-м-минка илму-м-ботину-м-муҳит. Асъалука би мавоидика-с-содиқати ва аёдика-л- фозилати ва раҳматика-л-восиати ва султоника ва мулкика-д-доими ва калимотика-т-томмот. Ё …

Касе, ки аз ҷониби шахси дигаре нисбат ба номусаш эҳсоси хатар мекунад, ин оятро ҳар субҳу шом 41-маротибагӣ бихонад ва бар худаш суф кунад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва ло яҳзунка қавлуҳум, инна-л-иззата лиллоҳи ҷамеан, Ҳува-с-Самиъу-л-Алим.[1] Барои ҳоҷати камии хофиза, ки Қуръон ҳифз нашавад Ҳар шаб баъд аз намози хуфтан …

Агар барои духтар ва ё писар завҷи муносибе муяссар нагардад, барои бароварда сохтани ин орзуяш ин оятро 21-рӯз ҳар рӯзе 313-маротибагӣ бихонад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва Ҳува-л-Лазӣ халақа мина-л-мои башаран фа ҷаалаҳу насабав-ва сиҳран, ва кона Раббука қадиро.[1] [1] Сураи Фурқон, ояти 54.

Агар шахсе гирифтори парварандаи беасосу дуруғин шудааст ва ё ин ки бар касе туҳмати норавое зада шудааст ва ӯ мехоҳад аз ин мушкил ба таври шарофатмандона раҳоӣ ёбад, ин оятро дар ҳар ҳолат бихонад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва юҳиққуллоҳу-л-ҳаққа би калимотиҳи ва лав кариҳа-л-муҷримун.[1]   [1] Сураи Юнус, ояти …

Барои фурӯкаш намудани таб, ин оятро бор-бор хонда ва бар шахси мариз бояд дамид. Ва барои дафъи хашму ғам ва лаҷоҷат низ хондани ин оят бисёр муфид мебошад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Қулно ё нору кунӣ барда-в-ва саломан ало Иброҳим.[1] [1] Сураи Анбиё, ояти 69.

Касоне, ки хоҳони фарзанд ҳастанд, ин оятро 133- маротиба бихонанд ва бар обе бидаманд ва баъд аз намози субҳ зану шавҳар аз он об бинушанд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Лиллоҳи мулку-с-самовоти ва-л-арзи, яхлуқу мо яшоу, яҳабу лимай-яшоу иноса-в-ва яҳабу лимай-яшоу-з-зукур. [1] [1] Сураи Шӯро, ояти 49.

Агар шахсе аз ҷониби душмане эҳсоси хатар ва адами амният мекунад, барои ин мушкилаш ин оятро рӯзе ҳафт маротиба бихонад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Қул-лай-юсибано илло мо катабаллоҳу лано Мавлоно, ва алаллоҳи фа-л-ятаваккали-л-муъминун.[1] [1] Сураи Тавба, ояти 51.

Барои баракат ва вусъат дар ризқ, ва барои тараққӣ ва пешрафт дар кору косибӣ ва ё қабл аз ин ки кори наверо оғоз кунад, ин оятро рӯзона 141-маротиба бихонад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Лиллоҳи мо фӣ-с-самовоти ва-л-арзи, инналлоҳа Ҳува-л-Ғанийю-л-Ҳамид.[1] [1] Сураи Луқмон, ояти 26.

Агар шахсе аз неъмати фарзанд маҳрум аст, ин оятро то 41-рӯз 300-маротибагӣ бихонад ва бар ширинӣ ва ё бар дигар намудӣ хурданӣ бидамад ва сипас нисфи онро ба шавҳар ва нисфи дигарашро ба зан бидиҳад, то бихуранд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва лиллоҳи мулку-с-самовоти ва-л-арзи ва мо байнаҳумо, яхлуқу мо …

Агар шахсе ончунон бемор аст, ки пизишкон аз ташхиси бемориаш оҷиз мебошанд ва ё ин ки доруҳо барои илоҷи он бемор таъсир намебахшанд ва ё шахси мазлуме беш аз ҳад аз зулму ситами шахси золиме ба танг омадааст, ин оятро рӯзе 313-маротиба бихонад ва ба сӯи осмон бидамад ва бар …