Мазмуни шартномаи таҳсил

Моддаи 124-и Кодекси Меҳнат. Мазмуни шартномаи таҳсил

1. Шартномаи таҳсил бояд дар бар гирад:

– сана ва маҳалли тартиб додани шартнома;

– тарафҳои шартнома;

– номи ташкилоте, ки корманд кор мекунад, насаб, ном ва номи падари корфармо ё шахси ваколатдорнамудаи он, ваколатнома, номи муассисаи таълимӣ, насаб, ном ва номи падари роҳбари он, насаб, ном ва номи падари корманд (таҷрибаомўз, донишҷў), агар шартнома сетарафа бошад;

– номи ташкилот, ҷойи кори корманд, насаб, ном ва номи падари кордиҳанда ё шахси ваколатдори ў, ваколатнома, насаб, ном ва номи падари корманд (таҷрибаомўз, донишҷў);

– мавзуи шартнома;

– маълумот дар бораи таҳсили музднок ва ройгон, шакли таҳсил, касби мушаххас, дараҷаи ихтисоси таҳсилот, ки таҳсилкунанда мегирад;

– ҳуқуқ ва уҳдадориҳои корфармо ва таҳсилкунанда;

– муҳлати таҳсил ва муҳлати кори иловагӣ барои корфармо баъд аз хатми таҳсил;

– кафолат ва ҷубронпулӣ, ки ба таҳсил алоқаманд мебошанд;

– ҳолатҳои ғайричашмдошт (форс – мажорӣ);

– шартҳои махсус;

– тартиби баррасии баҳсҳо;

– муҳлати амал ва тартиби бекор намудани шартнома;

– суроғаи тарафҳо.

1. Шартномаи таҳсил метавонад дигар шартҳоеро, ки бо созиши тарафҳо муайян карда мешаванд, дар бар гирад.