Саг ҳайвони хонагист ки мизоҷаш дар дараҷаи дувум гарм ва хушк аст, вале мизоҷи бачаи бистрӯзааш гарм ва тар мебошад. Хислатҳои шифобахнш он: гӯшти сагро пухта, бо давоҳои хушбӯй бихӯранд, девонагӣ ва молихулиё (меланхолия)-ро ба зудӣ шифо мебахшад. Шири аввалин мартабаи сагро чаконанд, гули чармро дафъ мекунад. Агар заҳраи онро бимоланд, мӯйи …

Хар — ин ҳайвони маълум аст. Мизоҷаш дар аввали дараҷаи дувум гарм ва дар аввали дараҷаи севум хушк аст. Хислатҳои шифобахши он: гӯшташ дерҳазм ва гаронҳазм аст. Ҷигарашро кабоб карда, ба дили наҳор бихӯранд, саръ (припадка) ва таби дурӯздармиёнро шифо мебахшад. Сумашро сӯхта, ос карда, аз он ҳар рӯз 15 грамм бихӯранд, …

Умуман ширро бо чизҳои турштаъм, шӯр, бо гӯшт, бо тухми мурғ ва моҳӣ, бо турб ва пиёз, бо меваҳои тар, сабзаҳо, донҳо ва монанди инҳо хӯрдан раво нест, инчунин, аз болои шир ин чизҳоро истеъмол кардан ва аз болои ин чизҳо шир ошомидан ҷоиз нест. Зеро бемориҳои гуногунро ба амал …

Заргӯш ё худ (Заргуш) —  ин ҳайвони даштии алафхур аст, ки ҷангалӣ ва кӯҳӣ мебошанд. Мизоҷаш гарм дар дараҷаи севум ва тар дар дувум аст. Хислатҳои шифобахши он: гӯшташро бо дам бирён карда, бо кӯфтаи дорчинӣ, мурч, кокутӣ, ҳардал (горчица) ва тухми шибити бо сирко турш кардашуда бихӯранд, саръ (припадка), фолиҷ (шал …

Пӯпишак -ин мурғи зебо, парҳояш дуранг бо хат ва нуқтаҳои зард ва сиёҳи бисёр, дар сар тоҷ аз пар дорад. Инро ба тоҷикӣ шонасарак, муллобудбутак ва ғайра ҳам меноманд. Ба арабӣ ҳудҳуд ва ба русӣ удод аст. Мизоҷаш дар дараҷан дувум гарм ва хушк аст. Хислатҳои шифобахши он: заҳра ё хуни онро …

Гӯшти бузғола, ки аз шашмоҳагӣ гузашта бошад, рутубаташ афзун ва беҳтарини гӯштҳо буда, фишори баланди хунро паст мекунад, сабукҳазм ва барои беморон, инчунин барои касони нав аз беморӣ хеста форам ва мувофиқ аст. Гӯшти бузро гармогарм ба узви зарба ва латхӯрда, инчунин, ба пӯсти гармогарми он печонидан дардашро таскин медиҳад, намегузорад, …

Ин аз ҷумлаи парандаҳои дарранда аст бузургҷусса, рангаш қариб ба уқоб монанд ва моил ба сурхӣ, параш монанди най миёнхолӣ мебошад. Чашми бисёр тез, лоша ва тӯъмаро аз масофаи хеле дур мебинад ва бӯяшро ҳам эҳсос мекунад. Инчунин, ба ҷоҳои хеле дур парвоз карда метавонад. Дар вақти хоб як чашмашро …

Мӯрча (Мурча ё мур) ин як намуди ҳашарот аст, дар ҳаҷм гуногун: калон, миёна ва реза мебошад, баъзеаш пар дорад ва парвоз карда метавонад. Навъи бузургаш баъзе почадарозу чаққон дар роҳгардӣ, ки ин навъашро мӯрчаи аспак меноманд. Мизоҷи мӯрча дар дараҷаи севум гарм ва хушк аст. Хислатҳои шифобахши он: хислати часпонандагӣ …

Мизоҷи гӯшти гов ки зиёда аз яксола гарм ва хушк аст, вале гармиаш аз гӯшти шутур камтар ва дар хушкӣ аз гӯшти буз хушктар аст. Хислатҳои шифобахши он: гӯшташ бадҳазм, ғализ ва аз хӯрдани он хуни ғафси савдовӣ ҳосил мешавад, бемориҳои савдовӣ, монанди: саратон, махав, варами сипурз, филпо, даволӣ (ғафс ва …

Ин ҷо тухми мурғи хонагӣ дар назар дошта шудааст, ки маълум аст. Беҳтаринаш он аст, ки дар ҳаҷм калон ва ҳамон рӯз мокиёнаш зоида бошад. Ҳарорати ҳаво бо мурури рӯзҳо онро палағда мекунад. Бинобар ҳамин дар айёми тобистон дар намак нигоҳ доранд, вайрон намешавад. Мизоҷи зардии он барои ҳамаи мизоҷҳои инсои …