Агар шахсе наметавонад барои фарзандаш ҳамсари муносибе пайдо кунад, ин оятро дар ҳар ҳолате бихонад, то ин ки мушкилаш ҳал гардад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ам-ман юҷибу-л-музтарра изо даъоҳу ва якшифу-с-суъ.[1] [1] Сураи Намл, ояти 62.

Раҳоӣ аз мушкилоти ризқ Агар шахсе мехоҳад, ки аз тангии ризқ берун биёяд ва ё ин ки ниёз ба хурдани чизи наве дорад, ин оятро 7-маротиба бихонад ва ба сӯйи осмои суф намояд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Раббано анзил алайно моидата-м-мина-с-самои такуну лано ида-л-лиаввалино ва охирино ва оята-м-минка, ва-рзуқно ва …