Комрон.инфо
Яке дўстеро, ки замонҳо надида буд, гуфт:
– Куҷои, ки муштоқ будаам?
Гуфт:
– Муштоқи беҳ, ки маўлӣ!
Дар омадӣ, эй нигори сармаст.
Зудат надиҳем доман аз даст.
Маъшуқ, ки дер дер бинанд,
Охир кам аз он ки сер бинанд.
Шоҳид, ки бо рафиқон ояд, ба ҷафо кардан омадааст ба ҳукми он, ки аз ғайрату музоддат холи набошад.
Ба як нафас, ки баромехт ёр бо ағёр,
Басе намонд, ки ғайрат вуҷуди ман бикўшад.
Ба ханда гуфт, ки ман шамъӣ ҷамъам, эй Саъдӣ,
Маро аз он чӣ, ки парвона хештан бикўшад?
