Яке дустеро, ки замонхо надида буд, гуфт:
– Кучои, ки мушток будаам?
Гуфт:
– Муштоки бех, ки маули!
Дар омади, эй нигори сармаст.
Зудат надихем доман аз даст.
Маъшук, ки дер дер бинанд,
Охир кам аз он ки сер бинанд.
Шохид, ки бо рафикон ояд, ба чафо кардан омадааст ба хукми он, ки аз гайрату музоддат холи набошад.
Ба як нафас, ки баромехт ёр бо агёр,
Басе намонд, ки гайрат вучуди ман бикушад.
Ба ханда гуфт, ки ман шамъи чамъам, эй Саъди,
Маро аз он чи, ки парвона хештан бикушад?