Об хӯрдан
Дар об хӯрдан чаҳор одоб нигоҳ бояд дошт. Аввал, он ки дар вақти хӯрдани об бояд бинишинӣ, ки Расули акрам (с) наҳӣ кардааст. Нисбат ба рост истода об хӯрдан ёрон гуфтанд: – Ё Расулаллоҳ (с), нон хӯрдани рост истодаро чӣ фармоӣ?
Фармуданд: аз ин бадтар ва хабистар аст. Одоби дуюм дар об хӯрдан он аст, ки обро ба се карат хӯрдан, яъне аз як коса об се бор дам гирифта, дам гирифта бояд нӯшад. Одоби сеюм, он ки обро пуф накунад. Одоби чаҳорум, он ки атрофи зарфро пок кунаду баъд бинӯшад ва баъд аз нӯшидани об “алҳамдулиллох”гӯяд.
Илоҳо, мо бандагони заифро дар дунё аз оби пок ва дар қиёмат аз оби кавсар сероб гардонӣ.