Дуои раҳоӣ аз дасти ситамгорон ва илоҷи бемориҳои бедаво

Агар шахсе ончунон бемор аст, ки пизишкон аз ташхиси бемориаш оҷиз мебошанд ва ё ин ки доруҳо барои илоҷи он бемор таъсир намебахшанд ва ё шахси мазлуме беш аз ҳад аз зулму ситами шахси золиме ба танг омадааст, ин оятро рӯзе 313-маротиба бихонад ва ба сӯи осмон бидамад ва бар обе бидамад ва ба шахси бемор бидиҳад, то аз он бинушад. Ва ин амалро то 21-рӯз идома диҳад.

Оят ин аст:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Фа даъо Раббаҳу иннӣ мағлубун фа-нтасир.[1]

[1] Сураи Қамар, ояти 10.