Дуои рахои аз дасти ситамгорон ва илочи беморихои бедаво

Агар шахсе ончунон бемор аст, ки пизишкон аз ташхиси бемориаш очиз мебошанд ва ё ин ки дорухо барои илочи он бемор таъсир намебахшанд ва ё шахси мазлуме беш аз хад аз зулму ситами шахси золиме ба танг омадааст, ин оятро рузе 313-маротиба бихонад ва ба суи осмон бидамад ва бар обе бидамад ва ба шахси бемор бидихад, то аз он бинушад. Ва ин амалро то 21-руз идома дихад.

Оят ин аст:

Бисмиллохи-р-Рахмони-р-Рахим

Фа даъо Раббаху инни маглубун фа-нтасир.[1]

[1] Сураи Камар, ояти 10.