Агар шахсе мехоҳад, ки дар қалби касе меҳру муҳаббат пайдо кунад ва ё хоҳони рафъи ихтилофот аз хонавода ва қавму қабила мебошад, ин оятро рӯзе 11-маротиба бихонад.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Ва аллафа байна қулубиҳим, лав анфакта мо фӣ-л-арзи ҷамиам-мо аллафта байна қулубиҳим ва локинналлоҳа аллафа байнаҳум, иннаҳу Азизун Ҳаким.[1]
[1] Сураи Анфол, ояти 63.