Ҳазрати Исо (а) қабл аз ин ки мурдаеро зинда кунад, ду ракъат намоз мехонд ва пас аз он ҳамду санои Илоҳиро ба ҷой меовард ва баъд аз он ин ҳафт исми илоҳӣ «Ё Қадиму, ё Хафийю, ё Доиму, ё Фарду, ё Витру, ё Аҳаду, ё Самаду»-ро мехонд.
Ва ҳар гоҳ мушкили асосие пеш меомад, ин ҳафт ном «Ё Ҳайю, ё Қайюму, ё Аллоҳу, ё Раҳмону, ё За-л-ҷалоли ва-л-икроми, ё Нуру-с-самовоти ва-л-арзи ва мо байнаҳумо ва Рабба-л-Арши-л-Азиму, ё Раб»-ро мегуфт ва дуо мекард.
Инҳо аз номҳои бисёр таъсиркунандаи зоти илоҳӣ мебошанд.