Барои баракат ва вусъат дар ризқ, ва барои тараққӣ ва пешрафт дар кору косибӣ ва ё қабл аз ин ки кори наверо оғоз кунад, ин оятро рӯзона 141-маротиба бихонад.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Лиллоҳи мо фӣ-с-самовоти ва-л-арзи, инналлоҳа Ҳува-л-Ғанийю-л-Ҳамид.[1]
[1] Сураи Луқмон, ояти 26.