Сураи Ёсин (Ё Син) – ин 36-умн сураи Қуръони карим буда иборат аз 83 оят мебошад ва дар Макка нозил шудааст. Сураи Ёсин ба забони арабӣ « سورة يس » ё худ « يس » навишта шуда, номаш аз ду ҳарфи алифбои арабӣ «ي » ва « س » гирифта шудааст ва он дар бораи маросими дафни мусалмонон, бахшида шудааст.
Дар сураи ҳазрати Ёсин қайд менамояд, ки Аллоҳ баъди вафоити одамизод ӯро эҳё (бозгашта зинда) менамояд ва ҳар як амали бандаи худро, шуморида ба инобат мегирад. Дар ин сура Аллоҳ ба беимонони Макка, ки ҳидоят ба Аллоҳро менамоянду мубориза бар зидди беимононе, ки Исломро рад менамоянд ҳамчун матал оиди оқибати ин гуруҳҳо гуфтааст.
Паёмбар Муҳаммад (САВ) гуфтааст, ки ҳар як чиз дили худро ва сураи Ёсин дили Қуръони карим аст.
Дар поён матни пурраи Сураи Ёсинро ба забони тоҷикӣ ва арабӣ оварда шудааст, ки метавонед хонед. Инчунин барои шунидану гирифтани Сураи Ёсин дар формати видеои, хаттӣ (PDF) ва овозӣ (MP3) низ ин ҷо ҳастанд, ки гирифтани (скачать) он озодона аст. Тавсия менамоем, ки барои шинос шудан оиди хондани ҳар як ояти Сураи Ёсин аз сомонаи www.falaq.ru низ истифода баред.
Видео Сураи Есин (Ёсин слушать – на арабском)
Тарҷумаи сураи Ёсин бо забони тоҷикӣ (Матн-текст)
Ба номи Худованди бахшояндаи меҳрубон
- Ё, син.
- Савганд ба Қуръони ҳикматомез,
- ки ту албатта, аз паёмбарон ҳастӣ,
- бар роҳе рост.
- Қуръон аз ҷониби он пирӯзманди меҳрубон нозил шуда,
- то мардумеро бим диҳӣ, ки падаронашон бим дода нашуданд ва дар бехабарӣ буданд.
- Ваъдаи Худо дар бораи бештаринашон таҳаққуқ ёфта ва имон намеоваранд.
- ҳаройна, мо бар гарданҳояшон то манаҳҳо тавқ ниҳодем, чунон ки сарҳояшон ба болост ва поин оварда натавонанд,
- Дар баробарашон деворе бардоштам ва дар пушти сарашон деворе. Ва бар чашмонашон низ пардае афкандем, пас онҳо намебинанд.
- Фарқашон накунад, чи онҳоро битарсонӣ ва чи натарсонӣ, имон намеоваранд.
- Танҳо ту касеро метарсонӣ, ки аз Қуръон пайравӣ кунад ва аз Худои Раҳмон дар ниҳон битарсад. Чунин касро ба омурзиш ва музди некӯ мужда бидеҳ!
- ҳаройна, Мо мурдагонро зинда мекунем. Ва ҳар кореро, ки пеш аз ин кардаанд ва ҳар асареро, ки падид овардаанд, менависем ва ҳар чизро дар Китоби мубин2 шумор кардаем.
- Достони мардуми он деҳаро бар онҳо биёвар, он гоҳ ки расулон ба он ҷо омаданд.
- Нахуст ду танро ба наздашон фиристодем ва дурӯғгӯяшон бароварданд, пас бо саввумӣ нерӯшон додем ва гуфтанд: «ҳаройна, мо ба сӯи шумо фиристода шудаем».
- Гуфтанд: «Шумо инсонҳое монанди мо ҳастед ва Худои Раҳмон ҳеҷ чиз нафиристодааст ва шумо дурӯғ мегӯед».
- Гуфтанд: «ҳаройна, Парвардигори мо медонад, ки мо ба сӯи шумо фиристода шудаем.
- Ва бар ӯҳдаи мо ҷуз паём расонидани ошкоро ҳеҷ нест».
- Гуфтанд: «Ба таҳқиқ, Мо шуморо ба фоли бад гирифтаем. Агар бас накунед, ҳатман, сангсоратон хоҳем кард ва шуморо аз мо шиканҷае сахт хоҳад расид».
- Гуфтанд: « Фоли бади шумо бо худи шумост. Оё агар пандатон диҳанд, чунин мегӯед? Балки, мардуме аз ҳад гузашта ҳастед!»
- Марде аз шаҳри дурдаст давон – давон омаду гуфт: «Эй қавми ман, ба ин расулон пайравӣ кунед!
- Ба касоне, ки аз шумо ҳеҷ музде наметалабанд ва худ мардуме ҳидоятёфтаанд, пайравӣ кунед!
- Чаро Худоеро, ки маро офаридааст ва ба назди ӯ бозгардонда мешавед, напарастам?
- Оё ғайри ӯ худоёнеро ихтиёр кунам, ки агар Худои Раҳмон бихоҳад ба ман зиёне бирасонад, шафоъаташон маро ҳеҷ суд накунад ва маро раҳоӣ набахшанд?
- ҳаройна, дар ин ҳангом ман дар гумроҳии ошкор бошам.
- ҳаройна, ман ба Парвардигоратон имон овардам. Сухани маро бишнавед»
- Гуфта шуд: «Ба биҳишт дарой! (вақте ки қавм ба зулм ҳалокаш карданд ва неъматҳои биҳиштро дид)» Гуфт: «Эй кош, қавми ман медонистанд,
- ки Парвардигори ман маро (ба чӣ сабабе) биёмурзид ва дар зумраи гиромишудагон даровард».
- Ва аз он пас бар сари қавми ӯ ҳеҷ лашкаре аз осмон фурӯ нафиристодем. Ва Мо фиристанда набудем.
- Як бонги сахте буд, ки ногоҳ ҳама бар ҷой сард шуданд.
- Эй дареғ бар ин бандагон! Ҳеҷ паёмбаре бар онҳо фиристода нашуд, магар он, ки масхарааш карданд.
- Оё надидаанд, ки чӣ мардумеро пеш аз онҳо ҳалок кардаем, ки дигар, ҳаргиз, ба наздашон бознамегарданд.
- Ва ҳеҷ касе нест, ки назди Мо ҳозираш наоранд.
- Нишонаи ибратест бар онҳо замини мурда, ки зиндааш сохтем ва аз он донае, ки аз он мехӯранд, берун овардем.
- Ва дар он боғҳое аз нахлҳову токҳо падид овардаем ва чашмаҳо равон сохтем,
- то аз самароти он ва дастранҷи хеш бихӯранд. Чаро сипос намегӯянд?
- Пок аст он Худое, ки ҳамаи ҷуфтҳоро биёфарид, аз он чи замин мерӯёнад ва аз худашон (нару мода) ва ҳар он чизе, ки намедонанд (ишора ба кашфиёти мӯъосири илмӣ аст, ки собит кардааст, ки ҷинсият (нару модагӣ) дар тамоми мавҷудод, ҳатто зарраҳо, ки мусбату манфӣ мешаванд, мавҷуд аст).
- Шаб низ барояшон ибрате дигар аст, ки рӯзро аз он бармекашем ва ҳама дар торикӣ фурӯ мераванд.
- Ва офтоб ба сӯи қароргоҳи хеш равон аст. Ин фармони Худои пирӯзманду доност.
- Ва барои моҳ манзилҳое андоза кардем, то монанди шохаи хушки хурмо борик шавад.
- Офтобро насазад, ки ба моҳ расад ва шабро насазад, ки бар рӯз пешӣ гирад ва ҳама дар фалаке шиноваранд.
- Ибрате дигар барои онҳо, ин ки ҳаройна, Мо ниёгонашонро дар он киштии пуркардашуда савор кардем
- ва барояшон монанди киштӣ чизе офаридем, ки бар он савор шаванд.
- Ва агар бихоҳем, ҳамаро ғарқа месозем ва онҳоро ҳеҷ фарёдрасе набошад ва раҳоӣ наёбанд,
- ҷуз ба раҳмати Мо ва бархурдорӣ то ҳангоми марг.
- ва он гоҳ ки ба онҳо гуфта шавад, ки аз он чӣ дар пеши рӯй доред ё пушти сар мегузоред, битарсед, то ки бар шумо раҳмат оранд (рӯй баргардонанд).
- Ва ҳеҷ ояте аз оёти Парвардигорашон бар онҳо нозил нашавад, ҷуз он ки аз он рӯй гардонанд.
- Ва чун гуфта шавад, ки аз он чӣ Худо рӯзиятон кардааст, садақа кунед, кофирон ба мӯъминон гӯянд: «Оё касонеро таъом диҳем, ки агар Худо мехост, худ онҳоро таъом медод? Шумо, (кофирон), албатта, дар гумроҳии ошкор ҳастед».
- Ва мегӯянд: «Агар рост мегӯед, ин ваъда кай хоҳад буд?»
- Инҳо интизории як бонги даҳшатнок мебаранд, то ба он ҳангом ки саргарми ситеза ҳастанд, фурӯ гирадашон,
- он чунон ки ёрои васияте надошта бошанд ва натавонанд назди касони хеш бозгарданд.
- Ва дар сур дамида шавад ва онон аз қабрҳо берун оянд ва шитобон ба сӯи Парвардигорашон раванд.
- Мегӯянд: «Вой бар мо, чӣ касе моро аз хобгоҳҳоямон барангехт? Ин ҳамон ваъдаи Худои Раҳмон аст ва паёмбарон рост гуфта буданд!»
- Ҷуз як бонги даҳшатнок нахоҳад буд, ки ҳама назди Мо ҳозир меоянд.
- Он рӯз ба кас ситам намешавад. Ва ҷуз монанди коре, ки кардаед, подош намебинед.
- Албатта, биҳиштиён он рӯз ба шодмонӣ машғул бошанд.
- Онҳо ва ҳамсаронашон дар сояҳое бар тахтҳо такя задаанд.
- Дар он ҷо ҳар мева ва ҳар чизи дигар, ки бихоҳанд, фароҳам аст.
- Ва саломе, ки сухани Парвардигори меҳрубон аст (гуфта мешавад).
- (Ва гуфта мешавад), эй гунаҳкорон, имрӯз канора гиред!
- Эй фарзандони Одам, оё бо шумо паймон набастам, ки шайтонро напарастед, ҳаройна, ӯ душмани ошкори шумост?
- Ва Маро бипарастед, ки роҳи рост ин аст.
- Бисёре аз шуморо (шайтон) гумроҳ кард. Магар ба ақл дарнамеёфтед?
- Ин аст он ҷаҳаннаме, ки ба шумо ваъда дода шуда буд,
- ба ҷазои куфратон инак, дар он дохил шавед?
- Имрӯз бар даҳонҳояшон мӯҳр мениҳем. Ва дастҳояшон бо Мо сухан хоҳанд гуфт ва пойҳояшон шаҳодат хоҳанд дод, ки чӣ мекардаанд.
- Агар бихоҳем чашмонашонро маҳв мекунем. Пас, шитобон роҳ пеш гиранд. Аммо куҷоро тавонанд дид?
- Ва агар бихоҳем, онҳоро бар ҷояшон масх (табдил ба ҳайвон ё сурати бадшакл ё берӯҳ) кунем, ки на тавони он дошта бошанд, ки пеш қадам бардоранд ва на бозпас гарданд.
- Ҳар киро умри дароз диҳем, дар офариниш дигаргунаш кунем. Чаро оқилона намеандешанд?
- Ба ӯ шеър наомӯхтем ва шеър лоиқи ӯ нест. Он чӣ ба ӯ омӯхтаем, андарзу Қуръони равшангар аст,
- то мӯъминонро бим диҳад ва сухани ҳақ бар кофирон собит шавад.
- Оё надидаанд (бо дидаи ибрат) , ки бо дастони хеш барои онҳо чорпоёнро (аз адам) офаридем (бе ёрӣ, ширкат ва ваколати касе) ва акнун моликашон ҳастанд?
- Ва онҳоро (чорпоёнро) ромашон кардем. Бар баъзе савор мешаванд. Ва гӯшти баъзеро мехӯранд.
- Ва барои (одамон) онҳо дар онҳо (чорпоён) фоидаҳост ва ошомиданиҳо. Чаро шукр намегӯянд?
- Ва ба ҷои Аллоҳ худоёне ихтиёр кардаанд, ба он умед, ки ёрияшон кунанд.
- Онҳоро (маъбудҳои дурӯғинро) қудрати он нест, ки ба ёриашон бархезанд, вале инҳо (бутпарастон) монанди сипоҳе ба хидматашон омадаанд.
- Суханашон туро андӯҳгин насозад. Албатта, Мо ҳар чиро пинҳон медоранд ё ошкор месозанд, медонем.
- Оё одамӣ, ки акнун хасме ошкор аст (ба оёти Худо), намедонад, ки Мо ӯро, ба таҳқиқ, аз нутфае офаридаем?
- Дар ҳоле офариниши худро аз ёд бурдааст, барои мо мисол меорад, ки чӣ касе ин устухонҳои пӯсидаро зинда мекунад?
- Бигӯ: «Касе онҳоро зинда мекунад, ки дар оғоз офаридааст ва ӯ ба ҳар офаринише доност.
- Он Худое, ки аз дарахти сабз бароятон оташ падид овард ва шумо аз он оташ меафрӯзед?
- Оё касе, ки осмонҳову заминро офаридааст, наметавонад ҳамонандашонро биёфаринад? Оре, метавонад, ки ӯ офаринандае доност!
- Чун бихоҳад чизеро биёфарад, ҳаройна, фармонаш ин аст, ки мегӯяд: «Мавҷуд шав!» Пас, мавҷуд мешавад.
- Пок аст он Худое, ки малакути (моликияти) ҳар чизе ба дасти ӯст ва ҳама ба сӯи ӯ бозгардонда мешавед!
Сураи Ёсин ба забони араби
سورة يس
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
يس (1
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3
عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (4
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ (8
وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ (9
وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ (13
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ (14
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ (15
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16
وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِينُ (17
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18
قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19
وَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (20
اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ (21
وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22
أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ (23
إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ (24
إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ (25
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (27
وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ (28
إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون (30
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31
وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32
وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (33
وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ (34
لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (35
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (36
وَآيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (37
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (38
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ (39
لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40
وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (41
وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (42
وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ (43
إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ (44
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (45
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (46
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (47
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (50
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ (51
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (54
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ (55
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ (56
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ (57
سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ (58
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (59
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (60
وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (61
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (63
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (64
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65
وَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ (66
وَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ (67
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (68
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ (69
لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (70
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ (74
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ (75
فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ (77
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ (80
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83
Тарзи талафузи – хондани Сураи Ёсин (бо харфхои лотини)
- Yaa-Seeen
- Wal-Qur-aanil-Hakeem
- Innaka laminal mursaleen
- ‘Alaa Siraatim Mustaqeem
- Tanzeelal ‘Azeezir Raheem
- Litunzira qawmam maaa unzira aabaaa’uhum fahum ghaafiloon
- Laqad haqqal qawlu ‘alaaa aksarihim fahum laa yu’minoon
- Innaa ja’alnaa feee a’naaqihim aghlaalan fahiya ilal azqaani fahum muqmahoon
- Wa ja’alnaa mim baini aydeehim saddanw-wa min khalfihim saddan fa aghshai naahum fahum laa yubsiroon
- Wa sawaaa’un ‘alaihim ‘a-anzartahum am lam tunzirhum laa yu’minoon
- Innamaa tunziru manit taba ‘az-Zikra wa khashiyar Rahmaana bilghaib, fabashshirhu bimaghfiratinw-wa ajrin kareem
- Innaa Nahnu nuhyil mawtaa wa naktubu maa qaddamoo wa aasaarahum; wa kulla shai’in ahsainaahu feee Imaamim Mubeen
- Wadrib lahum masalan Ashaabal Qaryatih; iz jaaa’ahal mursaloon
- Iz arsalnaaa ilaihimusnaini fakazzaboohumaa fa’azzaznaa bisaalisin faqaalooo innaaa ilaikum mursaloon
- Qaaloo maaa antum illaa basharum mislunaa wa maaa anzalar Rahmaanu min shai’in in antum illaa takziboon
- Qaaloo Rabbunaa ya’lamu innaaa ilaikum lamursaloon
- Wa maa ‘alainaaa illal balaaghul mubeen
- Qaaloo innaa tataiyarnaa bikum la’il-lam tantahoo lanar jumannakum wa la-yamassan nakum minnaa ‘azaabun aleem
- Qaaloo taaa’irukum ma’akum; a’in zukkirtum; bal antum qawmum musrifoon
- Wa jaaa’a min aqsal madeenati rajuluny yas’aa qaala yaa qawmit tabi’ul mursaleen
- Ittabi’oo mal-laa yas’alukum ajranw-wa hum muhtadoon
- Wa maa liya laaa a’budul lazee fataranee wa ilaihi turja’oon
- ‘A-attakhizu min dooniheee aalihatan iny-yuridnir Rahmaanu bidurril-laa tughni ‘annee shafaa ‘atuhum shai ‘anw-wa laa yunqizoon
- Inneee izal-lafee dalaa-lim-mubeen
- Inneee aamantu bi Rabbikum fasma’oon
- Qeelad khulil Jannnah; qaala yaa laita qawmee ya’lamoon
- Bimaa ghafara lee Rabbee wa ja’alanee minal mukrameen
- Wa maaa anzalnaa ‘alaa qawmihee mim ba’dihee min jundim minas-samaaa’i wa maa kunnaa munzileen
- In kaanat illaa saihatanw waahidatan fa-izaa hum khaamidoon
- Yaa hasratan ‘alal ‘ibaad; maa yaateehim mir Rasoolin illaa kaanoo bihee yastahzi ‘oon
- Alam yaraw kam ahlak naa qablahum minal qurooni annahum ilaihim laa yarji’oon
- Wa in kullul lammaa jamee’ul-ladainaa muhdaroon
- Wa Aayatul lahumul ardul maitatu ahyainaahaa wa akhrajnaa minhaa habban faminhu yaakuloon
- Wa ja’alnaa feehaa jannaatim min nakheelinw wa a’naabinw wa fajjarnaa feeha minal ‘uyoon
- Liyaakuloo min samarihee wa maa ‘amilat-hu aideehim; afalaa yashkuroon
- Subhaanal lazee khalaqal azwaaja kullahaa mimmaa tumbitul ardu wa min anfusihim wa mimmaa laa ya’lamoon
- Wa Aayatul lahumul lailu naslakhu minhun nahaara fa-izaa hum muzlimoon
- Wash-shamsu tajree limustaqarril lahaa; zaalika taqdeerul ‘Azeezil Aleem
- Walqamara qaddarnaahu manaazila hattaa ‘aada kal’ur joonil qadeem
- Lash shamsu yambaghee lahaaa an tudrikal qamara wa lal lailu saabiqun nahaar; wa kullun fee falaki yasbahoon
- Wa Aayatul lahum annaa hamalnaa zurriyatahum fil fulkil mashhoon
- Wa khalaqnaa lahum mim-mislihee maa yarkaboon
- Wa in nashaa nughriqhum falaa sareekha lahum wa laa hum yunqazoon
- Illaa rahmatam minnaa wa mataa’an ilaa heen
- Wa izaa qeela lahumuttaqoo maa baina aideekum wa maa khalfakum la’allakum turhamoon
- Wa maa taateehim min aayatim min ayataati Rabbihim illaa kaanoo ‘anhaa mu’rideen
- Wa izaa qeela lahum anfiqoo mimmaa razaqakumul laahu qaalal lazeena kafaroo lillazeena aamanooo anut’imu mal-law yashaaa’ul laahu at’amahooo in antum illaa fee dalaalim mubeen
- Wa yaqooloona mataa haazal wa’du in kuntum saadiqeen
- Maa yanzuroona illaa saihatanw waahidatan taa khuzuhum wa hum yakhissimoon
- Falaa yastatee’oona taw siyatanw-wa laaa ilaaa ahlihim yarji’oon
- Wa nufikha fis-soori faizaa hum minal ajdaasi ilaa Rabbihim yansiloon
- Qaaloo yaa wailanaa mam ba’asanaa mim marqadinaa; haaza maa wa’adar Rahmanu wa sadaqal mursaloon
- In kaanat illaa saihatanw waahidatan fa-izaa hum jamee’ul ladainaa muhdaroon
- Fal-Yawma laa tuzlamu nafsun shai’anw-wa laa tujzawna illaa maa kuntum ta’maloon
- Inna Ashaabal jannatil Yawma fee shughulin faakihoon
- Hum wa azwaajuhum fee zilaalin ‘alal araaa’iki muttaki’oon
- Lahum feehaa faakiha tunw-wa lahum maa yadda’oon
- Salaamun qawlam mir Rabbir Raheem
- Wamtaazul Yawma ayyuhal mujrimoon
- Alam a’had ilaikum yaa Baneee Aadama al-laa ta’budush Shaitaana innahoo lakum ‘aduwwum mubeen
- Wa ani’budoonee; haazaa Siraatum Mustaqeem
- Wa laqad adalla minkum jibillan kaseeraa; afalam takoonoo ta’qiloon
- Haazihee Jahannamul latee kuntum too’adoon
- Islawhal Yawma bimaa kuntum takfuroon
- Al-Yawma nakhtimu ‘alaaa afwaahihim wa tukallimunaaa aideehim wa tashhadu arjuluhum bimaa kaanoo yaksiboon
- Wa law nashaaa’u lata masna ‘alaaa aiyunihim fasta baqus-siraata fa-annaa yubsiroon
- Wa law nashaaa’u lamasakhnaahum ‘alaa makaanatihim famas-tataa’oo mudiyyanw-wa laa yarji’oon
- Wa man nu ‘ammirhu nunakkishu fil-khalq; afalaa ya’qiloon
- Wa maa ‘allamnaahush shi’ra wa maa yambaghee lah; in huwa illaa zikrunw-wa Qur-aanum mubeen
- Liyunzira man kaana haiyanw-wa yahiqqal qawlu ‘alal-kaafireen
- Awalam yaraw annaa khalaqnaa lahum mimmaa ‘amilat aideenaaa an’aaman fahum lahaa maalikoon
- Wa zallalnaahaa lahum faminhaa rakoobuhum wa minhaa yaakuloon
- Wa lahum feehaa manaa fi’u wa mashaarib; afalaa yashkuroon
- Wattakhazoo min doonil laahi aalihatal la’allahum yunsaroon
- Laa yastatee’oona nasrahum wa hum lahum jundum muhdaroon
- Falaa yahzunka qawluhum; innaa na’lamu maa yusirroona wa maa yu’linoon
- Awalam yaral insaanu annaa khalaqnaahu min nutfatin fa-izaa huwa khaseemum mubeen
- Wa daraba lanaa maslanw-wa nasiya khalqahoo qaala mai-yuhyil’izaama wa hiya rameem
- Qul yuh yeehal lazeee ansha ahaaa awwala marrah; wa Huwa bikulli khalqin ‘Aleem
- Allazee ja’ala lakum minash shajaril akhdari naaran fa-izaaa antum minhu tooqidoon
- Awa laisal lazee khalaqas samaawaati wal arda biqaadirin ‘alaaa ai-yakhluqa mislahum; balaa wa Huwal Khallaaqul ‘Aleem
- Innamaa amruhooo izaaa araada shai’an ai-yaqoola lahoo kun fa-yakoon
- Fa Subhaanal lazee biyadihee malakootu kulli shai-inw-wa ilaihi turja’oon