Гуногун

– Ох, чи рузи фархунда! Ин нидо аз каъри дилаш садо дод ва у ба чохи шодиву нишот фуру рафт. Лахзае чанд аз худ бехуд буд. Дар олами дигар парвоз мекард. Аз садои занги телефон як кад парида, ба худ омад. Гушаки телефонро бардошт, вале ба гушаш набурд. Онро гашта …

…Низом Косим! У ба муаррифи ниёз надорад. Зеро чехраи шинос аст, ки кайхо бо шеърхои маргубу дилнишинаш ба дили хонандахо чо гирифтааст. Вай табиатан чун кудак содда ва беолоиш аст. Калбаш чун оина соф, синааш аз кина ори. Диле дорад нозуку хасос ва дардошно. Аз фахру магрурихо дур аст у, …

Ба як мард чил хунар кам бошад, пас чаро чил зан бисёр будааст?!   Замонхои пеш мардхо бисёрзана буданд. Холо занхо бисёршавхараанд.   Гов гуфтааст: “Мудири ферма медонад, ки мо забони гуё надорем, бинобар ин дар пеши чашмамон медуздад”.   Дар замони рукуд: “Ваъда медихем!” – мегуфтанд. Дар давраи бозсозч: …

Чехраи Асад кохида ва мушавваш буд. Гуиё кухпорае ба тахтапушташ афтида бошад, базур пой аз замин бардошта, канда-канда кадам мезад. Самад уро бори аввал дар ин хол медид. – Ха, Асад-бой! Тинчи-ми? – дархол пурсид Самад. – Хотират парешон, аз кошу кавокат барфу борон мерезад? – Эх напурс, – бо …

Писарак гирён-гирён, оби дида шашкатор, ба хона омад. Падар хавотиромез боиси гиряи уро пурсон гашт. Писарак фик-фиккунон базур: – Боз… – гуфт. – Чи “боз”? – Боз муаллим ду монд. Падар аз ин чавоб хандид. Баъд писараш ба очуш кашид. Сипас хушхолона гуфт: – Хеч чам махур! Бечора писарак дидаи …

  Аввали мохи июли соли чори хафтаномаи “Адабиёт в санъат” хабари хуш расонд. Руйхати адибонеро ки ба Чоизаи адабии ба номи устод Садриддин Айни мушараф гаштаанд дарч гардид ва дар байни онхо номи Мирзо Шукурзодаро хондам. Аз ин муждаи нек табъам шукуфт. Диламро хисси шодмоние фаро гирифт. Албатта, ин сабаб …

Парда Хабиб бо нахустмачмуаи ашъораш “Каламчаи ток” (1990) хамчун шоири андешаманду борикбин ва чуянда арзи вучуд кард. Ин буд, ки тайи як муддати кутох мухлис ва хаводорони зиёде пайдо намуд. Вале чанд сол хомуши ихтиёр кард. Дар ин бора шоир Низом Косим менависад: “Баъдан у хомуши ихтиёр кард ва муддатхо …

Устод Садриддин Айни дар китоби “Тахзиб-ус-сибён, ки хануз дар огози садаи 20-ум эчод намуда буданд, навиштаанд: “Дар дунё бахтёр он касе аст, ки сохиби илм ва дониш бошад”. Хакко, ки рост аст! Касе барои анухтани дониш аз сидк талош мекунад, ба орзухояш мерасад ва зиндаги барояш ширину гуворо ва саховатманд …

Руз то руз равобити сиёсию иктисодии Точикистон бо давлати овозадори Чин, ки аз шаш як хиссаи ахолии кураи замин дар он маскун аст, густариш меёбад. Чин кишвари фарханги бузургест, хам аз дидгохи фарханги мардумсолори, хам сиёси ва хам бо намунахои беназири хунари синамо, адабиёт, опера, мусики, ки хар яке ганчинахои …

Имруз хушбахтона ва бадбахтона китоб бешумор нашр мешавад. Бадбахтона барои он, ки бисёре аз ин китобхо ба кавли Низом Косим “селборони харобикореанд, ки дар рохи худ на мазраъхои хавасро барчо мегузоранду на киштахои завкро”. Хушбахтона барои он, ки китобхое хам хастанд, ки сабаби ташаккули завку салика, тафаккуру парвози баланди хаёлоту …