Агар касе машкук (гумонбар) аст, ки вайро чоду намудаанд ва ё ин ки бар каси дигаре машкук аст, ки вайро чоду кардаанд ва ё ин ки аломатхои чодуро ба навъе эхсос менамояд, дар хамчунин сурате ин оятро то 11 -руз ва рузе 100-маротиба бихонад ва бар худаш бидамад ва ё бар он касе, ки машкук аст, бидамад, албатта, дар ин муддат ба нусхаи рухонии дигаре амал накунад.
Оят ин аст:
Бисмиллохи-р-Рахмони-р-Рахим
Кулно ло тахаф иннака анта-л-аъло. Ва алки мо фи яминика талкаф мо санаъу, иннамо санаъу кайду сохирин, ва ло юфлиху-с-сохиру хайсу ато.[1]
[1] Сураи То хо, оятхои 68-69