Ҳамдиёрони азизу гиромӣ бо самимияти хоса ва эҳтироми бепоён Шумо ва аҳли пайвандонатонро бо муносибати 26-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон – ҷашни муқаддасу фархундаи тамоми тоҷикону тоҷикистониён, маҳзари ормонҳои ҳазорсолаи ниёгони озодихоҳамон барои расидан ба бузургтарин саодат-давлатдории миллӣ таҳният гуфта, бароятон нуру зиё, мехру вафо, ободию озодӣ, хамфикрию хамзизтй ва осоиштагиву абадият, инчунин тансиҳативу хонаободӣ ва саоадату сарбаландиро таманно дорем.
Неъмате беҳтар зи истиқлол нест,
Ҳоҷати бисёр зи қилу қол нест.
Ин саодат, ин каромат, ин шараф
Ҷуз насиби миллати фаъол нест.
Хуҷаста бошадо иқболи тоҷик,
Ба парвози навин шаҳболи тоҷик.
Гар истиқлолаш истиқбол дорад,
Ҳумоён бод истиқлоли тоҷик.