Дар ҷойи савум манзараи ҷангалҳо меистанд ва ба андешаи бисёриҳо ҷангалҳои кишварҳои Африқо, Индонезия, Бразилия аз ҳама ҷалбноку зебо ҳастанд. Дар Тоҷикистон ҷангалҳо ҳастанд вале онҳо хурд мебошанд.
Манзараи дигари зебо ин биёбони пур аз гил-қум аст ки асосан он дар кишварҳои араб вуҷуд доранд, аз ҷумла дар Арабистони Саудӣ, Миср, Аморати мутаҳиддаи араб ва дигар кишварҳои африқо.
Манзараи аз ҳама зеботарин ба ақидаи мардуми ҷаҳон ин кӯҳҳои сабзу пур аз гулу дарахтон ва шаршарву кулҳоро баҳогузорӣ кардаанд. Дар ҷойи дувум манзараи зеботарин дар ҷаҳон ин соҳили баҳру дарёҳоро номбар кардаанд ки низ мухлисони зиёди худро доранд.