Иртибот бо ҳосил намудани нури азим

Нусхаи Набавӣ:

Ҳофиз Абӯбакри Баззор дар китобаш ин ривоятро зикр намудааст, ки Расулуллоҳ (с) фармуд: “Ҳар касе ин оятро шабҳангом бихонад, Худованд ба вай ончунон нуре иноят мефармояд, ки ба андозаи масофати байни Адан то Макка мебошад». Оят ин аст:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Фа ман кона ярҷу лиқоа Раббиҳи фа-л-яъмал амалан солиҳа-в-ва ло юшрик биъибодати Раббиҳи аҳадо.^[1]

Тарҷума: Касе, ки дар орзуи мулоқот бо Парвардгораш мебошад, бояд аъмоли неку анҷом диҳад ва дар ибодати Парвардгораш касеро шарик нагардонад.

^[1] Сураи Каҳф, ояти 110.