Агар шахсе аз ҷониби душмане эҳсоси хатар ва адами амният мекунад, барои ин мушкилаш ин оятро рӯзе ҳафт маротиба бихонад.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Қул-лай-юсибано илло мо катабаллоҳу лано Мавлоно, ва алаллоҳи фа-л-ятаваккали-л-муъминун.[1]
[1] Сураи Тавба, ояти 51.