Бузургеро пурсидам дар маънии ин ҳадис, ки «Аъдо адувуққа нафсуқа аллати байна ҷанбайқа (душмантарини душманҳоят нафси туст, ки дар синаи туст).
Гуфт:
– Ба ҳукми он ки ҳар он душманеро, ки бо вай эҳсон кунӣ, дўст гардад, магар нафсро, ки чандон ки мудоро беш кунӣ, мухолифат зиёдат кунад.
Фариштахўй шавад одами ба кам хўрдан,
В-агар хўрад чу баҳоим, бияфтад ў чу ҷамод,
Муроди ҳар ки барорӣ, мутеи амри ту гашт.
Хилофи нафс ки фармон диҳад, чу ёфт мурод.