Табиби таърихи бо номи Чолинус аблахеро дид, даст дар гиребон донишманде зада ва бехурмати хаме кард. Гуфт:
– Агар ин доно буди, кори вай бо нодон бад-ин чо нарасиди.
Ду окилро набошад кину пайкор,
На донное ситезад бо сабукбор.
Агар нодон ба вахшат сахт гуяд,
Хирадмандаш ба нарми дил бичуяд.
Ду сохибдил нигах доранд муе,
Хамдедун саркаше в-озарчмуе.
В-агар бар хар ду чониб чохилонанд,
Агар занчир бошад бигсалонанд.
Якеро зиштхуе дод дашном,
Тахаммул карду гуфт: «Эй некфарчом,
Батар з-онам, ки хохи гуфтан, они,
Ки донам, айби ман чун ман надони».