Меърочиддини Камол менависад:
Осиёбон марди некуу бувад.
Хайрандешу худочуе бувад.
Чун ба хобат ояд он, ин бахти нав,
Шухрате андар фазои тахти нав.
Дар робита ба корхои таъмир дар кисматхои гуногуни Душанбе, обро бо навбат махкам мекунанд Шахрдори …