Дар акди байъи сарое мутараддид будам, чухуде гуфт:
– Ман аз кадхудоёни ин мухаллатам, васфи ин хона, чунон ки хаст, аз ман пурс, бихар, ки хеч айбе надорад.
Гуфтам:
– Ба чуз он ки ту хамсояи мани!
Хонаеро, ки чун ту хамсоя аст,
Дах дирам сими бадиёр арзад.
Лекин умедвор бояд буд,
Ки пас аз марги ту хазор арзад.