Бомус (русс. Овёс) — ин растании зироатист, низ дар миёнаи гандум ва чав хам руиданаш мушохида мешавад. Инро чави дусар хам меноманд. Хангоми дон гирифтан, вакти хомиаш досааш рост ва баъди расидан досаи он кач мегардад. Донаш сафед, ки аз як парда ду дона ба хам мерасад. Инро ба забони руси овёс меноманд.
Мизочаш дар гармиву сарди муътадил ва моил ба хушки мебошад. Хислатхои шифобахши он: онро бо равганхои гайри кабзиятовар пухта бихуранд, ба узвхои даруни сина мувофик аст, сурфаро сихат мекунад, дарунро мулоим мекунад. Бомусро куфта гузошта банданд, варамхои гармро дар давраи ибтидо бошанд, мегардонад ва тахлил медихад.
Вале хурдани ин гарон ва дерхазм аст, дар шикам бод пайдо мекунад. Давои ин зарархояш сирко, зираи сиёх, равгани бисёр хурдан, макидани лиму, хурдани бихи аст. Агар хангоми хурдан ин дар сари меъда монда бошад, ширинихоро бихуранд, онро фуруд меоварад.