Хилофи рохи савоб асту акси раъи улулалбоб дору ба гумон хурдан ва рохи нодида бе корвон рафтан. Имоми муршид Мухаммад Газолиро пурсиданд: «Чи гунна расиди бад-ин манзалат дар улум?» Гуфт: «Бал-он ки хар чи надонистам, аз пурсидани он нанг надоштам». Умеди офият он гах бувад мувофики акл Ки нафсро ба …

Хилъати султон агарчи азиз аст, чомаи хулкони худ баиззаттар ва хони бузургон агарчи лазиз аст, хурдаи анбони худ балаззаттар. Сирка аз дастрранчи хешу тара Бехтар аз нони деххудову бара!

Бу касро хасрат аз дил нараваду пои тагобун аз гил барнаёяд: точири кишитишикаставу вориси бо каландарон нишаста. Пеши дарвешон бувад хунат мубох, Гар набошад дар миён молат сабил. Ё марав бо ёри азракпирахан, Ё бикаш бар хонумон ангушти нил. Дусти бо пилбонон ё макун, Ё талаб кун хонае дархурди пил!

Мардаке хушкмагзро дидам Рафта дар пустини сохибчох, Гуфтам: «Эй хоча, гар ту бадбахти, Мардуми некбахтро чи гунох?» *** Ало, то нахохи бало бар хасуд, Ки он бахтбаргашта худ дар балост. Чи хочат, ки бо у куни душмани, Ки уро чунин душмане дар кафост

Талмизи беиродат ошики безар асту равандаи бемаърифат мурги бепар ва олими беамал дарахти бебару зохиди беилм хонаи бедар. Мурод аз нузули «куръон» тахсили сирати хуб аст на тартили сураи мактуб. Омин мутааббид пиёда рафтаасту олими мутаховин вора хуфта. Осие, ки даст (ба) бар дорад бех аз обид, ки кибр дар …

Эй, ба солус карда чома сапед Бахри пиндори халку чома сиёх, Даст кутох бояд аз дуньё, Остини худ дарозу худ кутох.

Якеро гуфтаанд: «Олими беамал ба чи монад?» Гуфт: «Ба занбури беасал!» Занбури дурушти бемурувватро гуй: «Боре чу асал намедихи, неш мазан!»

Тавонгари фосик кулухи зарандуд асту дарвеши боз шохиди хоколуд. Ин далки Мусост-мураккаъ ва он ризки Фиръавн-мурассаъ. Шиддати некон руй дар фарач дорад ва давлати бад сар дар нишеб. Хар киро чоху давлат аст, бад-он Хотире хаста дарнахохад ёфт. Хабараш дех, ки хеч давлату чох, Ба сарон дигар нахохад ёфт.

Сайёд бе рузи дар Дачла мохи нагирад ва мохи бе ачал дар хушк намирад. Мискин харис дар хама олам хамеравад, У дар казои ризку ачал дар кафои у.

Рои бекувват макру фусун аст ва куввати берой чахлу чунун! Тамиз бояду тадбиру акл в-он гах мулк, Ки мулку давлати нодон салохи чанги худост.