Oyathoi zerinro hatman vaqti khobidan dar shab bikhoned, zero ki in oyatho boisi muhofizati izzat meshavand, afrodi benamozro ba namoz khondan tashviq menamoyand, az umuri behudavu befoida bozmedorand va saranjom insonro vorisi bihishti barin va jovidon qaror medihand. On oyatho inho meboshand:
Bismillohi-r-Rahmoni-r-Rahim
Qad aflaha-l-muminun. Al-lazina hum fi salotihim khoshiun. Va-l-lazina hum ani-l-lagvi murizun. Va-l-lazina hum li-z-zakoti foilun. Va-l-lazina hum lifurujihim hofizun. Illo alo azvojihim av mo malakat aymonuhum fa innahum gayru malumin. Fa mani-t-tago varoa zolika fa uloika humu-l-odun. Va-l-lazina hum li amonotihim va ahdihim roun. Va-l-lazina hum alo salavotihim yuhofizun. Uloika humu-l-vorisun. Al-lazina yarisuna-l-firdavsa hum fiho kholidun.[1]
[1] Surai Muminun, oyathoi 1-11.