Зимистон – маълумот дар бораи фасл

Фасли «Зимистон» – ин давраест, ки аёми сарди, яъне хунуки буда дар он растанихо аз чумла гулу дарахтон аз рустидан карахт мешаванд ва дар ин аём хаво бо барфу хунукии кахратун шабу руз заминро срд нигохмедорад.

Мутаасифона фасли зимистон на дар хаммаи давлатхои дунё якхел хунуки меорад. Масалан фасли Зимистон дар кисмати шимолии Хиндустон агар бо барфу яхбанди боашд пас дар чануби он аз чумла шахри ГОА он хеле гарм аст, ки дар оби бахр бемалол обози кардан мумкин аст.

Маълумот дар бораи таърихи пайдоиши фасли зимистон:  Зимистон ин фаслест, ки дар лугати точикон аз замонхои кадим омадааст ва онро хамчун замони азобу душвори медонанд. Дар таърих ин фаслро хамчун фасли марг номбар мекунанд, чунки дар ин аём одамон аз гушнагиву хунуки бештар мемиранд.

Фасли зимистон яке аз мавзухои мухими табиатшиносист ва барои хамин хам дар бораи он иншо ва реферат менависанд, ки барои мактаббачагону хонандагони таълимгоххои махсус лозим мегарадад.

Зимистон чист? Зимистон яке а 4-ор фасли сол мебошад ва дар хар кишвари дунё онро дар харгуна моху руз фаро мерасад. Масалан зимистон агар дар мохи декабр дар Точикистон фаро расад вале он дар кишвархои Австралия, Чилли, Мадагаскар, Перу одатан мохи март огоз мегардад. Сабаб дар он, ки офтоб одатан моххои декабр кисмати чанубии саёраи моро бештар гарм мекунад ва барои хамин хам аз сабаби кам будани нури офтоб дар кисмати шимолии кураи замин ин минтакахо хунук мешаванд.

Манзараи фасли зимистон дар куххо ва дар кишлокчойхо вакте, ки пур аз барф аст хеле зебову ачоиб мешавад, ки аз назар андохтан ба ин гуна манзара халовати зиёд метавон гирифт.  Барои бачагон зимистон ин аёми барфбози, чашни солинави, бобои барфи сохтан, якмолакбози аст, ки дар ёди худ то ба пири ёддошт мешавад. Лек дар баъзе кишвархо фасли зимистони хунук вучуд надорад, чунки офтоб онхоро доимо гарм нигох медорад. Ба чунин кишвархо дохил мешаванд чумхурихои Африко, Индонезия, ва Амрикои миёна.

Бо назардошти хос будани макому манзараи зимистон дар ин мавзуъ шоирону нависандагон эчодиёти назмиву насри кардаанд.

Шеър дар бораи зимистон

Хавои сард омад, чуй ях баст,
фарози кухоро абр пушид.
Шамоли тунд аз машрик  хурушид,
Ба руйи бому дархо барф биншаст.
Ба чойи зузхои гарму тафсон

Зимистон шуд,
Зимистон шуд,
зимистон!

Ба руйи теппа  шодон мебароем,
Ки руйи барфи нав хар суй тозем
Ки чо-чо  хайкале аз барф созем,
Зи нав васфи зимисонро сароем:
Ба чойи рузхои  гарму  тафсон

Зимистон шуд,
Зимистон шуд,
Зимистон!

Кучо дорем мо парвои сармо,
Биборад  акнун хар кадар хам?
Ба зери барф монад бому дар хам.
Набошад интихо шодии моро:
Ба чойи рузхои гарму тафсон

Зимистон шуд,
Зимистон шуд,
Зимистон!

Муаллиф: Убайд Рачаб