Зани болиг – Хикоя

Тане чанд аз равандагон дар сухбати ман буданд, зохири эшон ба салох ороста ва яке аз бузургон дар хаки ин тоифа хусни зане балиг дошт ва идроре муайян карда, то яке аз инон харакате кард на муносиби холи дарвешон, зани он шахс фосид шуд ва бозори инон косид. Хостам, то ба тарике кафофи ёрон мустахлис кунам. Оханги хидматаш кардам, дарбонам рахо накард ва чафо кард, маъзураш доштам, ки латифон гуфтаанд:

«Дари миру вазиру султонро
Бе василат магард пироман.
Сагу дарбон чу ёфтанд гариб,
Ин гиребон-ш гирад, он доман».

Чандон, ки мукаррабони хазрати он бузург бар холи ман вукуф ёфтанд, ба икромам дароварданд ва бартар макоме муайян карданд. Аммо ба тавозуъ фурутар нишастам ва гуфтам:

Бигзор, ки бандан каминам,
То дар сафи бандагон нишинам.

Гуфт:
– Иллах, иллах, чи чои ин сухан аст?

Гар бар сару чашми мо нишини,
Нозат бикашам, ки нозанини.

Филчумла, бинишастам ва аз хар даре сухан пайвастам, то хадиси зиллати ёрон дар миён омаду гуфтам:

«Чи чурм дид худованди собикулъином,
Ки банда дар назари хеш хор медорад?
Худойрост мусаллам бузургворию хукм,
Ки чурм бинаду нон баркарор медорад».

Хоким ин суханро азим биписандид ва асбоби маоши ёрон фармуд, то бар коиди мози мухайё доранд ва маунати айёми таътил вафо кунад. Шукри неъмат бигузоридам ва замини хидмат бибусидам ва узри часорат бихостам ва дар вакти бурун омадан гуфтам:

Чу Каъба киблаи хочат шуд, аз диёри банд
Раванд халк ба дидораш аз басе фарсанг,
Туро тахаммули амсоли мо бибояд кард,
Ки хеч кас назанад бар дарахти бебар санг.