Таъинот ва карори суде, ки эътироз ё шикоятро барраси менамояд

Моддаи 191-и Кодекси хукуквайронкунии маъмури. Таъинот ва карори суде, ки эътироз ё шикоятро барраси менамояд

1. Дар натичаи ба тарики назорати барраси кардани парвандаи хукуквайронкунии маъмури, суд метавонад:

– эътироз ё шикоятро рад намояд;

– таъинот ва карорхои баровардашударо бекор кунад ва пешбурди парвандаро катъ намояд ё онро ба санчиши нав, тафтиши маъмурии нав, ё ки барои баррасии нави суди равон кунад;

– таъиноти кассатсиони, инчунин таъинот ва карорхои минбаъдаи судро бекор кунад ва парвандаро ба баррасии нави кассатсиони равон кунад;

– таъинот ва карорхоеро, ки ба тарики назорати бароварда шудаанд, бекор кунад, карори суд ва таъиноти кассатсиониро бетагйир мононад, ё ин ки тагйир дихад;

– ба таъинот ё карори суд тагйирот дохил кунад.

1. Агар хангоми баррасии судии парвандаи хукуквайронкунии маъмури риоя накардани хукук ва озодихои шахрванд, инчунин риоя нашудани мукаррароти конун чихати пешбурд ва баррасии судии парванда ошкор карда шаванд, суд, судя хукук доранд нисбат ба онхое, ки ба камбуди рох додаанд, таъиноти (карори) хусуси бароранд.