Главная / Гуногун / Ояте аз Куръон, ки мучиби иззат мегардад

Ояте аз Куръон, ки мучиби иззат мегардад

Хазрати Имом Ахмад (paх) дар «Муснад»-аш ва Имом Табарони (paх) ба санади оли аз Хазрати Муози Чахани (раз) ин ривоятро накл намудаанд, ки Расулуллох (с) мефармояд: Ин ояти иззат аст. Оят ин аст:

Бисмиллохи-р-Рахмони-р-Рахим

Ва кули-л-хамду лиллохи-л-Лази лам яттахиз валада-в-ва лам яку-л-Лаху шарикун фи-л-мулки ва лам яку-л-Лаху валийю-м-мина-з-зулли ва каббирху такбиро.[1]

Тарчума: Ва бигу: «Ситоиш Худойрост, ки хеч фарзанд нагирифтааст; ва уро дар подшохи хеч шарике нест; ва уро ба сабаби нотавони хеч корсозе нест». Ва уро ба таъзим кардани бисёр ёд кун!

 

[1] Сураи Исро, ояти 111.

Инчунин кобед

кумитаи андози Точикистон

Кумитаи андози назди Хукумати Чумхурии Точикистон

Кумитаи андози назди Хукумати Чумхурии Точикистон (минбаъд – КА). Асоси Фаъолият – тибки Карори Хукумати …