Корхо ба сабр барояду мустаъчил ба сар дарояд

Ба чашми хеш дидам дар биёбон,
Ки охиста сабак бурд аз шитобон.
Саманди бодпой аз так фуру монд,
Чавзи бемагзро сабукбори.

***
Хареро аблахе таълим медод,
Бар у-бар сарф карди саъй доим.
Хакиме гуфташ: «Эй нодон, чи куши,
Дар ин савдо битарс аз лавми лоим!».
Наёмузад бахоим аз ту гуфтор,
Ту хомуши биёмуз аз бахоим.

***
Хар ки таамул накунад дар чавоб,
Бештар ояд суханаш носавоб.

Ё сухан орои чу мардум ба хуш!
Ё бинишин чун хаявонон хамуш!

Хар ки бо донотар аз худ бахс кунад, то бидонанд, ки доност, бидонанд, ки нодон аст.

Чун дарояд бех аз туе ба сухун,
Гарчи бех дони, эътироз макун.