Меърочиддини Камол менависад:
Дар хоб, эй марди матин,
Кишти бубини оханин.
Ëби начот аз хар мариз,
Гарди ба марду зан азиз.
Таъбири дигар, кахти аст,
Кулли чафову сахти аст.
Дар робита ба корхои таъмир дар кисматхои гуногуни Душанбе, обро бо навбат махкам мекунанд Шахрдори …