Меърочиддини Камол менависад:
Хар гах, ки чавоне кати нахшин бинад,
Он соати хоб руи он биншинад,
Донад, ки расид соати зангири,
Бояд, ки бивуст бахри он тадбире.
Бинад, ки каташ бегашу зебо бошад,
Таъбир, занаш ба мехр хар чо бошад.
Вакте ки кати шикаста ояд дар хоб,
Аз завча чудои бошаду холи хароб.