Хикояти Имом Хасани Басри

Дар «Равзату-л-уламо» овардааст, ки Имом Хасани Басри (paх) гуфт: «Абуисмат ибни Нух ибни Марямро баъд аз вафоти у ба хоб дидам, гуфтам, ки:

• Эй Абуисмат, Хазрати Парвардгор чалла ва ало бо ту чи кард?

Гуфт:

• Маро биёмурзид.

Гуфтам:

• Ба чи сабаб?

Гуфт:

• Хар боре, ки хадисе аз он Хазрат (с) ривоят мекардам, харгиз номи он Сарвар (с)-ро набурдам, магар ин, ки бар вай салавот мефиристодам, маро ба баракати ин биёмурзиданд».[1]

[1] «Маоричу-н-нубувват фи мадоричу-л-футувват», Сах. 131.