Комрон.инфо
Ва ривоят кардааст Абухурайра (раз) аз Анас (раз), ки вай гуфт: «Хар гох ки падид овард Худои таоло Одам (а)-ро ва бидамид дар чисми вай рухро ва бинову равшан гардонид чашмони вайро, то ин, ки назар кард у ба суйи Арш ва дар зери Арш ногох мактубе дид, ки дар вай навиштааст:
Аллохумма салли ало Мухаммадин би адади кулли зарратин алфа алфа марратив-ва ало оли Мухаммадив-ва борик ва саллим.
Ва гуфт Одам (а):
- Парвардгоро, ба чи сабаб вай бехтар аст аз ман?
Пас, фармуд Худованди таоло:
- Бишнав, эй Одам (а), магуй ин суханро, зеро ки харойина, аз ин сухани ту хандиданд хамаи фариштагон, пас, агар намеофаридам вайро албатта, пайдо накарда будам туро ва зохир намекардам Рубубийяти Худро харгиз ва вай аз зуррийяти туст.
Пас, сачда кард Одам (а) аз руйи шукр Худои таолоро. Пас, он гохе, ки офарид Худованди таоло Хавво (а)-ро дар бихишт аз устухони пахлуи Одам (а) ва истод дар пахлуи чапи вай. Чун бедор шуд Одам (а) аз хоби худ ва назар кард ба суйи вай ба мухаббат ва ошик шуд бар вай ва пайдо шуд дар Одам (а) шахват. Пас, гуфт:
- Парвардгоро, кист ин зани хубсураг, ки моил шуд дили ман ба суйи вай. Пас, сабр кардан наметавонам аз ин, ки назар накунам ба суяш?
Пас, фармуд Аллохи таборак ва таоло:
– Он ки нишастааст наздики ту Хаввост.
Одам (а) гуфт:
– Парвардгоро, агар бидихи маро, наку гардад зиндагонии ман.
Худои таоло фармуд:
- Биёр кобинашро.
Одам (а) арз кард, ки:
- Парвардгоро, нест наздики ман чизе, магар ин як хуллаи бихишт, ки ин хам атои Туст, пас, зан бидихи маро ба туфайли Мухаммад (с).
Пас, фармуд Худованди азза ва чалла, ки:
- Эй Одам (а), агар медони ту фазилати Мухаммад (а)- ро, пас, сазовор аст туро ин, ки дуруд хони бар сохиби ин исми шариф дах карат.
Пас, хонд Одам (а) бо ихлоси том дах карат дурудро ва ба зани гирифт Хавворо».[1]
[1] «Тазкирату-л-воизин». Сах. 175-177.
