Хазрати Бароа ибни Озиб (раз) мефармояд, ки; «Расулуллох (с) ба ман иршод фармуданд, ки: «Хангоме, ки касди хоб бар бистар куни, нахуст вузу бигир, сипас бар чониби худ бихоб ва ин дуоро бихон:
Бисмиллохи-р-Рахмони-р-Рахим
Аллохумма асламту вачхи илайка ва фаввазту амри илайка ва-лчаъту захри илайка рахбатав-ва рагбатан илайка, ло малчаа ва ло манчаа минка илло илайка, оманту би китобика-л-лази анзалта ва набийика-л-лази арсалта».
Тарчума: Худоё, ман чони худамро ба Ту супоридам ва муомилаи худро ба Ту мухаввил (хавола) кардам. Аз тарси азоби Ту ба Ту руй овардам. Ба чуз зоти Ту хеч панохгохе ва хеч чойи начоте нест. Бар китобе, ки нозил карди, имон овардам ва бар пайгамбаре, ки фиристоди, имон овардам.