Агар нисбат ба шахсе гумони ин меравад, ки дучори ихтилоли хавос гардидааст, ё дар холати одди намебошад, ё нисбат ба ин ки касе вайро чоду намудааст, дар гумон мебошад, ин оятро 41-маротиба бихонад ва бар обе бидамад ва ба он шахси бемор бинушонад.
Оят ин аст:
Бисмиллохи-р-Рахмони-р-Рахим
Зи кувватин инда зи-л-Арши макин. Мутоъин самма амин. Ва мо сохибукум би мачнун. Ва ла кад раоху би-л-уфуки-л-мубин. Ва мо хува ала-л-гайби би занин. Ва мо хува би кавли шайтони-р-рачим. Фа айна тазхабун. Ин хува илло зикру-л-ли-л-оламин. Ли ман шоа минкум ай-ястаким. Ва мо ташоуна илло ай-яшоаллоху Раббу-л-оламин.[1]
[1] Сураи Таквир, оятхои 20-29.