Главная / Гуногун / ДИЛРЕЗАХО

ДИЛРЕЗАХО

ДИЛРЕЗАХО

 

Чавоне аз хирадманде пурсид:

– Чи кунам, ки карзи модар ба чо орам?

Посух дод:

– Ангишт даруни оташдони сарди кулбаи модар бишав.

 

*   *   *

 

Душ аз пири пуртадбир пурсидам:

– Дар зиндаги чи кунам?

Гуфт:

– Бисуз, вале гарми бидех, на дуд.

 

*   *   *

 

Дил чу мушт, вале танг нест,

Ѓунчондани мехри инсону табиат нанг нест.

 

*   *   *

 

Аз киштаи номард дард руяд.

 

*   *   *

 

Кист у? Ман? Ту? Вай? Хар се!

 

*   *   *

 

Ба замин нигар, ки гул дораду хор.

 

*   *   *

 

Инсон! Он шохаро мабур! Мо хама сари он шоха биншастаем.

 

*   *   *

 

Бидон, ки Худо дастро барои капидани хамёни зар не, бахри омин додааст. Ва боз бидон, ки даст барои гуштоби не, барои навозиш аст.

 

*   *   *

 

Тарки он хона кун, ки пешат фарзанди хеш бизананд.

 

*   *   *

 

Садсола айшу нуш ба як рузи паси панчара баробар аст.

 

*   *   *

 

Акси садои «Мур!», «Чон!» не, «Мур!» аст.

 

*   *   *

 

Дунё хафтранг аст. Яке хама ранг бинад, дигаре танхо сурх, сеюми танхо сиёх.

 

*   *   *

 

Меваи дарахти шитоб пушаймонист.

 

*   *   *

 

Ошпаз ва табиб – харду дар тан хилъат ва дар сар кулохи сафед доранд. Вале на як дилу ният.

 

*   *   *

 

Сарсабзии киштахо зи обу офтоб, аз одам кори неку дуост.

 

*   *   *

 

На хар сухани Президент кобили кабул ва на хар фармонаш кобили ичрост.

 

*   *   *

 

Лабон барои киш – киши забон не, барои панох доштани он аст.

 

*   *   *

Зиндагии аз маош ба маош дилбазан бошад хам, чонсуз нест.

 

*   *   *

 

Модар замин, падар киштгар аст, омузгор обу хавою хуршед. Ба замини бад чав кишта бошанд, обу хавою хуршед кудрати сабзондани гандумро надоранд.

 

*   *   *

 

Бале, осмон баланду замин сахт, вале дари дили инсон дар ру ба руят – ку!

 

*   *   *

 

Ишки Мачнун маталаб, тешаи Фарход талаб.

 

*   *   *

 

Лаб не, чашму гуш кушо!

 

*   *   *

 

Борхо шунидам: «Занхо мисли тухмхои ранг карда. Пуст кани хамаашон як хел». Пас чаро яке покдоман асту дигаре фохиша?!

 

*   *   *

 

Аз хирадманде пурсидам, ки:

– Бехтарин падар кадом аст?

Гуфт:

– Устод.

 

*   *   *

 

– Неки карда чи кунам?

Гуфт:

– Фаромуш.

 

*   *   *

 

Дустамро кохиш кардам, ки:

– Насихат аз душман пазируфтан хатост.

Гуфт:

– Бале, вале шунидан равост.

Гуфтам:

– Ба чи вачх?

Гуфт:

– То бар хилофи он амал куни.

 

*   *   *

 

Дар ин дунё одаме нест беайб.

Охир оташ хам дуду хокистар дорад!

 

*   *   *

 

– Кудрат ба кори хайр надорам. Чи кунам?

– Cухани хайр бигу!

 

*   *   *

 

Дорои хам бор аст. Онро бардошта натавони миёнат бишиканад.

 

*   *   *

 

Одами беишк чароѓи беравѓан.

 

*   *   *

 

Наход модаронро танхо барои cухтану бахшидани гуноххои фарзандонашон офарида бошанд?!

 

*   *   *

 

Дируз – орзу, имруз – хаёт, фардо – ёд. Орзу ширин, хаёт тезгузар, ёд сол ба солу аср ба аср бимонад.

 

*   *   *

 

Доно ба замин менигарад, нодон ба осмон.

*   *   *

 

Ситоиш чун май одамро маст кунад ва ба пасти барад.

 

*   *   *

 

Дуруѓ дуруѓ бизояд ва ба гирдоб табдил ёфта, туро ба коми хеш кашад.

 

*   *   *

 

Зан ба мард ва мард ба зан эхтиёч дорад. Яке бе дигаре хор гардад.

 

*   *   *

 

Марди беирода чун мошини бетормоз гирифтори садама бигардад.

 

*   *   *

 

Ашки кучак кухи ѓаму андухро аз дили инсон шуяд.

 

*   *   *

 

Ай зан! Аз оѓуш ба оѓуш мапар, ки охир бе оѓуш бимони!

 

*   *   *

 

Кисаи холи не, каллаи холи боиси ѓам аст.

 

*   *   *

 

– Гури дустон кучост?

– Дар дил!

 

*   *   *

 

– Аз марг тарси?

– На!

– Одам набудаи!

 

*   *   *

– Ба хонаи ман мехмон бишав.

– Чи дори?

– Шароб.

– Китоб чи?

– На.

– Пас бар остонаи ту по мондан гунох аст!

 

*   *   *

 

Бихандону наранчон!

 

*   *   *

 

– Оташи хашмро бо чи метавон кушт?

– Бо сукут.

 

*   *   *

 

Ѓафлати кучак бадбахтии бузург бизояд.

 

*   *   *

 

Танбал хамеша бори миннат бикашад.

 

*   *   *

 

Гушагири аз мардум нишонаи бахилист.

 

*   *   *

 

Корро дандон мекунаду рохатро шикам мебинад.

 

*   *   *

 

Ту бояд номатро хамеша эхтиёт куни.

 

*   *   *

 

Катраи ѓам азим асту бахри шоди кам.

 

*   *  *

 

Аз курсии мансаб афти боке не, аз курсии одами наафт.

 

*   *   *

 

Ваъда доди вафо кун, вагарна чафо бини.

 

*   *   *

 

Дил ба май доди, чон ба марг.

 

*   *   *

 

Бо чамолат наноз, бо камолат биноз.

 

*   *   *

 

То хамон даме зиндаи, ки туро ёд мекунанд.

 

*   *   *

 

– Ишк нахохам!

– Набошад чаро ба дунё омади?!

 

*   *   *

 

– Кадом гул аст, ки пажмурда нашавад?

– Рухи дустон.

 

*   *   *

 

– Умри шабнам чанд аст?

– То рух задани офтоб.

 

*   *   *

 

Аиаб замона шуд! Тамошо аз они кур. Гап аз гунг. Гапшунав кар.

 

*   *   *

 

Бо одаме, ки дар чашм айнаки сиёх дорад сухбат макун.

 

*   *   *

 

Диди бовар кун, надиди не.

 

*   *   *

 

Сабр мохиест, ки на ба шасти хар кас меафтад.

Солхои 1990 – 1994

Инчунин кобед

кумитаи андози Точикистон

Кумитаи андози назди Хукумати Чумхурии Точикистон

Кумитаи андози назди Хукумати Чумхурии Точикистон (минбаъд – КА). Асоси Фаъолият – тибки Карори Хукумати …