Меърочиддини Камол менависад:
Гар барги дарахти сабз дар хоб ояд,
Аз хубии феъл шухратат афзояд.
Бини, ки зи шох баргхо барканди,
Эзид дари хазинаро бикшояд.
Дар робита ба корхои таъмир дар кисматхои гуногуни Душанбе, обро бо навбат махкам мекунанд Шахрдори …