Теги: Канзи Шифо

Исфанох — Ин гиёҳро дар як қатор маҳалҳои тоҷикон испаноғ,  исфаноҷ ё испаноқ низ меноманд. Ин расгании баҳорӣ мебошад, бисёр нозук аст. Ба руссӣ онро Шпинат меноманд. Ин растанӣ ҳам навъи бӯстонӣ дорад ва ҳам саҳроӣ. Дар тиб қисми бӯстонии он истифода мешавад, ки мехӯранд. Беҳтарини он тару тоза ва боронрасидаи он …

Ишлон —  Ин гиёҳ дар заминҳои биёбон ва шӯразорҳо мерӯяд. Ҳамеша сабз ва пуроб мебошад, барг надорад, аз як бех (реша) шохҳои борики бисёр, ки гӯё ҳамаи онҳо аз гиреҳҳои буғумдор иборат мебошанд. Таъмаш шӯр аст. Агар инро хушк карда бисӯзанд, оташаш бисёр тез аст. Қисми рӯизаминии инро бо каланд бурида, …

Шибит (шибитак), ки онро ба забони русси (дикий азиатский укроб) меноманд. Ин растании хӯрданӣ, ки боғӣ ва даштӣ мебошад, дар халқи мо маълум аст.  Аз сабзаҳои мӯътабартарин ва боқадр ҳисоб меёбад. Агар инро дар соя хушк кунанд, қувваташ то ду сол боқӣ мемонад ва баъд аз он бекора мегардад. Мизоҷаш …

Маҳсар — Ин гули гиёҳи маълум аст, ки гулаш пӯпакшакли риштавор аз миёни қуббаҳои хорнок, монанди риштаҳои заъфарон беруномада мебошад. Ин ҳам боғӣ мешавад ва ҳам саҳроӣ. Мизоҷи гули даштиаш дар дараҷаи севум гарм ва дар дувум хушк аст, вале мизоҷи бӯстониаш дар дараҷаи дувум гарм ва дар якум хушк …

Карами тоҷикӣ — ин намудҳои гуногун: бӯстонӣ, даштӣ ва баҳрӣ низ дорад. Инчунин навъҳои бӯстониаш ҳам гуногун аст. Қисми аз бӯстониашро бехрешааш монанди лаблабу, пӯсташ шахшӯл, сабзранг, баргаш сербари ғафстар аз барги лаблабу, рангаш сабзи ғуборнок аст. Тухмаш резаи кулӯла ва сурхи тираранг, ки ин аз қисмҳои карами набатӣ мебошад. …

Кашниз (ба русс. Кинза) ва онро инчунин «Гашнич» меноманд.  Ин растании машҳур аст, ки онро дар боғҳо ва ҳавлиҳо зироат мекунанд, инчунин намуди саҳроӣ ҳам мерӯядаш, вале инаш барои давогӣ заифтар аст.   Мизоҷаш мураккаб-ул-қувват аст, вале ба қавли Буқрот, сард ва хушк мебошад дар дараҷаи дувум, инчунин сард то …

Шалғам (ба русс. Репа)  — ин растании зироатӣ ба ҳама маълум аст, ки баргҳояш монанди баргҳои турб мебошанд. Қисми зеризаминиаш, яъне бехрешаи онро пухта мехӯранд. Тухмаш сурхи тираранг аст. Мизоҷаш дар аввали дараҷаи дувум гарм ва дар охири дараҷаи якум тар аст. Хислатҳои шифобахши он: бехрешаи он, яъне қисми зеризаминиашро пухта …

ХУК — ин ҳайвон ҳам аҳлӣ ва ҳам ваҳшӣ низ мебошад. Гӯшташ ширин, монанди гӯшти инсон аст. Пеш аз пайдоиши мазҳаби ислом тоҷикон гӯшти онро мехӯрданд ва дар бозорҳо фурӯхта мешуд. Баъд дини ислом онро ҳаром ҳукм кард ва хӯрдан, инчунин фурӯхту харидаш манъ гардид. Мизоҷи хук дар аввали дараҷаи дувум …

Каллакарам —  Ин ба ҳама маълум аст, ки инро дар китобҳои тибби қадим карами румӣ низ меноманд. Гиёҳи расидаи ин монанди кала кулӯла мешавад. Беҳтарини он хуб печида ва ранги сафедтобандаи он аст. Мизоҷаш мураккаб-ул-қувват, яъне дар гармӣ ва сардӣ мӯътадил мебошад, вале рутубат дар он мавҷуд аст. Хислатҳои шифобахши …

Ин растании машҳур аст, ки бӯстонї мебошад ва даштї низ дорад. Баргаш гӯё ғуборолуд бошад, пашмакдор метобад. Гулаш калони паҳн ва зарди тиллоранг, ба монанди нон гирдак ва дурахшанда аст. Дар миёнаҷойи он баргҳои резаи моил ба сиёҳї ва сурхї дорад, бӯяш тез, худаш хушнамуд, рӯзона гулаш ҳамеша рӯ ба …