Агар шахсе мехоҳад, ки аз тангии ризқ берун биёяд ва ё ин ки ниёз ба хурдани чизи наве дорад, ин оятро 7-маротиба бихонад ва ба сӯйи осмои суф намояд. Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Раббано анзил алайно моидата-м-мина-с-самои такуну лано ида-л-лиаввалино ва охирино ва оята-м-минка, ва-рзуқно ва Анта Хайру-р-розиқин.[1]
[1] Сураи Моида, ояти 114.