Шохи гул аз нозукии ёр ёдам медиҳад,
Барги гул з-он гулрухи руҳсор ёдам медиҳад.
Чун равам дар куҳ то аз ёди ӯ фориғ шавам,
Мехиромад кабку з-он рафтор ёдам медиҳад.
Ҳар куҷо бинам гуле бо хор месузам, ки он
Ҳамдамии ёр бо ағёр ёдам медиҳад.
Достони тешаи Фарҳоду куҳи Бесутун,
Хор-хори синаи афгор ёдам медиҳад.
Чун равам дар гулситон, к-аз хеш осоям даме,
Бонги булбул нолаҳои зор ёдам медиҳад.
Раста будам аз ҷафояш, ваҳ, ки ҷаври рӯзгор,
Боз хунрезии он хунхор ёдам медиҳад.
Ҷони ширин сузадам чун шеъри Муҳйӣ бишнавам,
З-он ки ширинии он гуфтор ёдам медиҳад.