Расулуллоҳ, (с) мефармояд: Уммати ман ҳангоми савор шудан бар киштӣ барои маҳфуз мондан аз ғарқ шудан дуои зеринро бихонанд. Дуо ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Бисмиллоҳи-л-Малики-л-Ҳаққи ва мо қадаруллоҳа ҳаққа қадриҳи ва-л-арзу ҷамиан қабзатуҳу явма-л-қиёмати ва-с-самовоти матавийётун бияминиҳи, Субҳонаҳу ва таоло аммо юшрикун.[1] Бисмиллоҳи маҷроҳо ва мурсоҳо, инна Раббӣ ла-Ғафуру-р-Раҳим.[2]
[1] Сураи Зумар, ояти 67.
[2] Сураи Ҳуд, ояти 41.