Панҷ маротиба намоз хондан ин ибодате мебошад, ки дар шаби Меъроч фарз гардонида шуд. Барой мусулмони соҳибақл ва болит, панҷ вақт хондани намоз фарз аст. Намоз фармони ҳатмии Аллоҳ мебошад. Касоне, ки аз танбалй намоз намехонанд, гуноҳи азим мекунанд. Дини МО, тарафдори он аст, ки бачаҳоро аз хурдй ба намозхонй одат кунонем. Расулуллоҳ (с) ба МО тавсия медиҳад, ки бачаҳоро аз синни ҳафт солагй намозхонй омӯзонем. Вай таъкид мекард, ки пас аз синни даҳсолагИ, ОНҲО бояд мунтазам намоз хонанд.
Расули худо (С) гуфтааст.
«Аввалин чизе, ки рӯзи Казо аз банда пурсида хоҳад шуд, ин намоз хоҳад буд. Агар намоз бенуқсон бошад, кас фоида ба даст меорад ва агар нуқсондор бошад, боиси зарари он шахе мегардад».
(Тирмизи, Мавоқит, 188).