Мунаҷҷим

Мунаҷҷиме ба хона даромад, яке марди бегонаро дид бо зани ў ба ҳам нишаста. Дашному сақат гуфт ва фитнаву ошуб бархост. Соҳибдиле, ки бар ин воқиф буд, гуфт:

Ту бар авҷи фалак чӣ донӣ, чист,
Ки надони, ки дар сароят кист?!