«МАН ЛО ЯҲЗУРУҲУ-Т-ТАБИБ» (Китоб барои касе, ки дар наздаш табиб ҳозир нест), асари Абӯбакр Муҳаммад ибни Закариёи Розӣ (865 – 925) дар боби тиб. Ба забони арабӣ таълиф шудааст. Ба қавли Ибни Абиусайбиъа ба номи «Тиббу-л-фуқаро» низ машҳур будааст, зеро дар он дастурҳои саҳлу осон барои муолиҷаи беморон омадааст, ки бе муроҷиат ба табиб ҳар кас метавонад аз он истифода барад.
Ад.: Муҳаммад Мӯъин, «Фарҳанги форсӣ», ҷ. 6, Теҳрон, 1379 ҳ. ш.
С. Шаҳобуддинов.